Ondanks uitgebreide inspanning van de overheid, BN-ers, de hiv-behandelcentra, de GGD en organisaties als de hiv-vereniging bestaat er in onze westerse samenleving bij een deel van de bevolking nog steeds (of weer) een taboe op homoseksualiteit en op mensen met een hiv-infectie. Het hiv-behandelteam besteedt hier veel aandacht aan in het contact met de patiënt.
Vragen als: Aan wie vertel ik dat ik hiv-positief ben? Vertel ik het op mijn werk? Wat moet ik doen als ik negatieve geluiden om mij heen hoor over mensen met hiv? komen vaak aan de orde.
Hiv en de Islam
Een deel van onze hiv-geïnfecteerde patiënten is moslim. Sommige moslims worstelen met hun homoseksualiteit en zeker met hun hiv-infectie. En hoewel hun homoseksualiteit vaak bekend is in hun directe omgeving, is deze lang niet altijd geaccepteerd. De hiv infectie wordt meestal geheim gehouden en wordt vaker dan bij niet-religieuze mensen als straf ervaren. Schuldgevoelens spelen bij moslims daarom vaak een nog grotere rol dan bij niet moslims. Het is belangrijk deze gevoelens te bespreken en proberen ze weg te nemen, of in ieder geval te verminderen.
Ramadan
In de Koran staat dat chronisch zieken vrijstelling krijgen van het vasten. Een hiv-infectie is een chronische ziekte. Als u ondanks deze vrijstelling toch graag wilt meedoen aan de ramadan, vertel dit dan op tijd. De hiv-verpleegkundige en uw behandelend arts bekijken met u hoe uw gezondheid tijdens het vasten het minst risico loopt en hoe u het innemen van uw medicijnen kunt aanpassen.
